ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

Καλή εβδομάδα να έχουμε. Μια εβδομάδα που αρχίζει πολύ δυνατά σήμερα με την Φιλαδέλφεια να μας περιμένει. Η πόλη μας. Το σπίτι μας. Το πεπρωμένο μας. Εκεί θα είμαστε. Δεν θα λείψει κανείς. Γιατί κι αυτοί που δεν μπορούν να είναι εκεί θα είναι με την ψυχή τους. Γιατί εκεί ζει η ψυχή μας. Κι όσο κι αν παλεύουν οι μισάνθρωποι δεν θα μπορέσουν να την ξεριζώσουν. ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. Και το υπέροχο γήπεδο μας θα σηκωθεί πάλι ψηλά… Οπως πετάει κι ο αετός μας. Ραντεβού εκεί λοιπόν. Με ένα λουλούδι στο χέρι όπως λέει κι ο Νικολάκης. Γιατί όχι; Επίσκεψη στην πόλη μας πάμε. Στο σπίτι μας. Με τι να πάμε; Με καδρόνια και κράνη;; @ Χθες ήταν ωραία όπως πάντα όταν παίζει η ΑΕΚ. Κι ας μην παίξαμε καλά oύτε στο μπάσκετ, ούτε στο ποδόσφαιρο. Στο ΟΑΚΑ όσο πάει γίνεται και πιο όμορφα. Και ο ΑΕΚτζής αγκαλιάζει την Βασίλισσα. Και τους ανθρώπους που κατάφεραν να μετατρέψουν μια ομάδα που είχε έρθει απλά για να μείνει χωρίς όμως να μας κάνει να αισθανόμαστε σίγουροι σε αυτή την ομαδάρα που απολαμβάνουμε κάθε εβδομάδα. Μια ομάδα που και με τον Χένσον μέσα είναι βέβαιο πως μπορεί να νικήσει όλες τις ομάδες από την θέση τρία και κάτω ενώ δεν θα είναι σάκος του μποξ και… μεζεδάκι για τους δυο που μονοπωλούν τα άθλημα από τότε που ο Φιλίππου τα παράτησε. Παράτησε τον πρωταθλητισμό γιατί την ΑΕΚ την κράτησε αλλά καλύτερα να την είχε δώσει από την αρχή να ξεμπερδεύαμε. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Ας απολαύσουμε το τώρα. Την υγεία που βγάζει η ομάδα μας μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας. Και βέβαια τους παικταράδες μας. Τον Μενσά που είναι αυτή την εποχή πιθανόν ο πιο δημοφιλής αθλητής της ΑΕΚ. Τον Ινγκλις, τον κορυφαίο επαγγελματία. Τον Ντελινινκάιτις που όσο παει ανεβαίνει και που φαίνεται ότι φτιάχνεται πιο πολύ όταν η μπάλα καίει. Κι αυτό μου αρέσει πολύ. Ο Αθηναίου είναι ακόμη λιγο κομπλαρισμένος. Προσπαθεί να δώσει στον καθένα την μπάλα όπως την θέλει, και δεν έχει και… λίγους, και είναι σαν μην θυμάται ότι υπάρχουν… μπάσκετες και ένα καλάθι που εκεί πρέπει να μπαίνει μπάλα. Όλα αυτά είναι θέμα χημείας. Βλέπουμε όμως ωραίο μπάσκετ και το κυριότερο περνάμε καλά. Με όποιον και να παίζουμε. @ Στην Καισαριανή η ομάδα δεν βλεπόταν. Το μόνο καλό ήταν πως έστω κι έτσι οι τρεις βαθμοί ήρθαν. Ένα δεύτερο καλό είναι πως και τα δύο πέναλτι ήταν καθαρά πέναλτι. Και το πρώτο δεν ήταν εκτός φάσης με ένα τράβηγμα που γίνεται συχνά σε στημένες φάσεις αλλά με τράβηγμα, για την ακρίβεια κεφαλοκλείδωμα, πάνω στον παίκτη που ήταν έτοιμος να διεκδικήσει με αξιώσεις την κεφαλιά έχοντας πάρει καλή θέση και ξεκινήσει το άλμα. Το δεύτερο δεν το συζητάμε, ήταν καθαρό χέρι. Και το τρίτο που μπορεί να είναι και το καλύτερο ήταν ο Σοϊλέδης. Δεν βιάζομαι αλλά το αριστερό πόδι με την σέντρα ξυράφι μπορεί να φανεί και μια απλή ματιά. Πιστεύω πως αν το παιδί έχει υγεία θα κάνει ωραία πράγματα. Όλα τα άλλα ήταν ξενέρωμα. Από την αρχική εντεκάδα, την εμφάνιση, το πέναλτι του Μάνταλου και για κερασάκι στην τούρτα τις δηλώσεις του Δέλλα. Κακό το γήπεδο αλλά μια ΑΕΚ πρέπει να μπορεί να παίζει παντού. Κι όταν είναι τόσο ανώτερη απλά να το δείχνει. ΠΑΝΤΑ. Θα μπορούσε να μην νικήσει καν αλλά να είχε παίξει μπάλα και να ήταν προετοιμασμένη για όλα. Χθες απλά δεν υπήρχε. Για μία ώρα τουλάχιστον. Πάμε παρακάτω. Στο επόμενο… -