TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

Bασιλαντωνόπουλος, Κύργιας, Ψιανός, Γκόλιας, Κοτσώνης, Λαγός (79' Ηρακλής), Σουάνης (69' Τζιώρας),

Μπαμ Μπαμ, Άρσιτς, Ανγκούλο (85' Λίτσης). Αυτή είναι η ενδεκάδα του Απόλλωνα. Η χθεσινή. Που απείλησε ακόμη και με ήττα την ΑΕΚ μέσα στο ΟΑΚΑ. Ποιο από αυτά τα παιδιά θα έμπαινε αποστολή στην ΑΕΚ φέτος; Ο Ανγκούλο; Μπορεί. Για 18αδα μιλάμε. Ρίξτε πάλι άλλη μια ματιά. Αυτοί ήταν οι αντίπαλοι χθες. Και στον πάγκο ήταν ο Αλέκος Βοσνιάδης που ειλικρινά τον σέβομαι και το πήγε πολύ καλά το παιχνίδι χθες αλλά ειναι ο… Αλέκος Βοσνιάδης. Τα γράφω όλα αυτά γιατί πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας με ποιους παίζουμε. Παίζουμε με ομάδες από τις οποίες δεν θα παίρναμε κανένα παίκτη. Αρα έχουμε πολύ καλύτερους. Αυτή την ομάδα νίκησε με 2-1 χάρη σε μια σέντρα που πήγε μεσα στο 89 η ΑΕΚ χθες. Παρεμπιπτόντως όσο ασταθής κι αν είναι ο Σοϊλέδης, όσα λάθη κι αν κάνει, μόνο και μόνο το ότι μπορεί να δώσει αυτά τα φάλτσα στην μπάλα αρκεί για να παίζει σε αυτή την ΑΕΚ με ανταγωνιστή τον Πεταυράκη. Παρότι κι αυτός έχει πέσει θύμα της… ασθένειας που κάνει τους παίκτες με την πάροδο του χρόνου… χειρότερους αντί για καλύτερους. Όπως και ο Μπαρμπόσα. Ο Κολοβέτσιος… Ο Λαμπρόπουλος. Ακόμη κι ο Γιόχανσον έχει αρχίσει να πέφτει. 

Ο εφιάλτης συνεχίστηκε και χθες. Απέναντι σε αυτούς τους παίκτες που βλέπετε στην αρχή του κειμένου. Αυτοί είναι που αν ήξεραν να βγάζουν αντεπίθεση σωστά μπορεί να Πετύχαιναν θρίαμβο μέσα στο ΟΑΚΑ. Γιατί όπως στον αγώνα με τον Ηρακλη, έτσι και χθες η ΑΕΚ είχε βγει μπροστά μετά το 0-1 αλλά και το 1-1 τόσο άναρχα και απρόσεκτα που η ζημιά δεν ήταν μακριά. Ευτυχώς δεν έγινε ποτέ. 
Θα ήταν άδικο να μην πούμε μπράβο για το πάθος που έδειξαν όλα τα παιδιά όταν στράβωσε το πράγμα και μέχρι να φτάσουν στην ανατροπή και την λύτρωση. Αυτό ήταν το καλύτερο στοιχείο από τον χθεσινό αγώνα και δεν ήταν η πρώτη φορά που η ομάδα πάλεψε και κατάφερε να γυρίσει παιχνίδι. Όμως μόνο αυτό δεν αρκεί. Ήταν το τρίτο ματς των πλέι οφ και το κακό τρίτωσε. Τρεις εμφανίσεις που είναι δεδομένο πως ΔΕΝ περνάνε το μήνυμα που θα ήθελε να περάσει η ΑΕΚ ενόψει της επιστροφής της. Δεν γράφω για κίνδυνο γιατί δεν υπήρχε και δεν μπορεί να υπάρξει. Η ομάδα που είχε δειξει τα καλύτερα στους αγώνες κυπέλλου με ομάδες που θα αντιμετωπίσει του χρόνου χύνει με... συνέπεια το γάλα από την καρδάρα τώρα στο τέλος, στα μεγάλα τεστ. Τόσο ο Δέλλας όσο και οι παίκτες χάνουν τις εντυπώσεις και το κυριότερο την πίστη αυτών που έχουν την ευθύνη για μια ΑΕΚ πρωταθλητισμού. Για να δούμε… Η ώρα της κρίσης πλησιάζει.

Στο μπάσκετ έγινε το αναμενόμενο αλλά δυστυχώς δεν ήρθε το δώρο. Η ΑΕΚ μπαίνει με μειονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Για μια νίκη. Και όταν μιλάμε για μια ομάδα που έχει υποστεί σχεδόν όλες τις ήττες της έχοντας μπει στα ίσα στο τελευταίο δίλεπτο η πίκρα γίνεται μεγαλύτερη. Το σίγουρο είναι ένα. Η ΑΕΚ μπορεί. Μια νίκη εκτός έδρας θέλει. Η πρώτη ευκαιρία έρχεται την Τετάρτη.