TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

TEλείωσε λοιπόν. Όπως δεν περίμενα. Ακόμη και στο τρίτο δεκάλεπτο, στο τέλος, πίστευα ότι θα

γυρίσει το ματς και θα νικήσουμε. Η ΑΕΚ έχασε από μια ομάδα που μπορούσε να την έχει καθαρίσει με 2-0. Από μια ομάδα που τη νίκησε με ρεκόρ πόντων πριν μόλις τέσσερις μέρες. Η πίκρα δεν είναι απλά μεγάλη. Είναι τεράστια. Το ίδιο τεράστια όμως είναι η σιγουριά πως το μέλλον αυτής της ομάδας είναι λαμπρό. Και η πίκρα γίνεται χαρά όταν σκέφτομαι το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτής της ομάδας. Το ότι με ανάγκασε να έχω… πεθάνει από την στεναχώρια που δεν πήγε στον ημιτελικό του πρωταθλήματος όταν μέχρι τον Οκτώβριο το μοναδικό άγχος ήταν να καταφέρει να ξεπεράσει δυο ομάδες αφού βέβαια έφτανε μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος χωρίς… συμπτώματα Νίκης Βολου. 
Ο πήχης σηκώθηκε πολύ ψηλά και καλώς αφού η ΑΕΚ που μόλις είχε ανέβει από την Α2 και άρχισε να φτιάχνεται την τελευταία μέρα του Αυγούστου χωρίς λεφτά ούτε για… αδειοδότηση βρήκε την γη της επαγγελίας. Χάρη στον Μάκη Αγγελόπουλο. Κι όσο ο Μάκης Αγγελόπουλος είναι “ζεστός” και με το όραμα της μεγάλης ΑΕΚ ζωντανό μέσα του είναι σίγουρο πως νύχτες σαν την χθεσινή θα είναι η ισχνή μειοψηφία. Πάντα θα υπάρχουν βέβαια γιατί έτσι είναι η χαρά του αθλητισμού. Αλλά θα είναι λίγες. 
Αρκεί βέβαια τα παιχνίδια να παίζονται κάποια στιγμή κανονικά. Γιατί πράγματι η ΑΕΚ στα τελευταία… 30 λεπτά δεν αγωνίστηκε αλλά ένας αγώνας στον οποίο η ομάδα είχε εκπληκτικό ρυθμό και ήταν απόλυτος κυρίαρχος άλλαξε 100% από εξωαγωνιστικούς λόγους. Και είναι πραγματικά απίστευτο το ότι στο ίδιο γήπεδο που είχε εκκενωθεί για ένα ποτήρι κόκα κόλα που πέρασε δίπλα από τον διαιτητή να συνεχιστεί και μάλιστα χωρίς εκκένωση το χθεσινό όπου διαιτητές και παίκτες και παράγοντες της ΑΕΚ έφαγαν κατακέφαλα δεκάδες αντικείμενα. 
Πολύ θα ήθελα η ΑΕΚ να τους έκανε την κηδεία και με αυτές τις συνθήκες αν και αυτό το ματς δεν θα έληγε αν η Βασίλισσα συνέχιζε να τους παίζει για πλάκα όπως στο πρώτο δεκάλεπτο. Όμως δεν μπορώ να παραβλέψω πως η ροή του αγώνα άλλαξε επειδή μίλησε ο νόμος της ζούγκλας και όχι επειδή έκανε κάποιο φοβερό καμ μπακ ο αντίπαλος. Μόνο τις ανάσες που πήραν χάρη στην χωρίς συνέπειες, για αυτούς, διακοπή οι παίκτες του Άρης στην σάλα του Παλέ την ώρα που οι παίκτες της ΑΕΚ και όλοι οι συνοδοί της αποστολής είχαν στριμωχτεί μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας με υγρασία 95% να μην μπορούν να αναπνεύσουν αρκεί για να καταλάβει κανείς πως εξαφανίστηκε κάθε ισονομία μετά την στημένη διακοπή. Λίγες μέρες μετά την ψήφιση του νόμου κατά της βίας αγώνας άλλαξε ροή και εντέλει κρίθηκε από εξωγενείς παράγοντες και η μηδενική ανοχ΄ή πήγε για άλλη μια φορά περίπατο. Κι όταν η ΑΕΚ παραμένει η μόνη ομάδα πειραματόζωο που έχασε, στο ποδόσφαιρο, αγώνα και τρεις βαθμούς στα πλαίσια των αυστηρότερων ποινών κατά της βίας τρελαίνομαι περισσότερο. 
Σήμερα η καρδιά είναι βαριά και τα νεύρα τεντωμένα. Από το… απόγευμα θα αρχίσει να χτίζεται η μεγάλη ΑΕΚ της επόμενης σεζόν. Με στόχο την κορυφή αλλά και το χτίσιμο μια ομάδας άριστα δομημένης σε όλα τα επίπεδα. Τα καλύτερα έρχονται και ήδη τα δείγματα τα έχουμε δει. Ήδη έγιναν πολλά και σε καμία περίπτωση δεν διαγράφω ότι ζήσαμε και φέτος σε αυτή την μεταβατική χρονιά. Σε ότι αφορά τον Σάκοτα… Και οι μεγάλοι έχουν κακές μέρες. Όχι χθες, γενικά. Αλλά παραμένουν μεγάλοι. Στα δύσκολα ΜΑΖΙ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα και συνεχίζουμε. Σήμερα είναι μια καινούργια μέρα.