Aφού λοιπόν ο νόμος ψηφίστηκε στη Βουλή από όλα τα κόμματα πλην ΣΥΡΙΖΑ (για δυο ψήφους στην Πολιτική γραμματεία άλλαξε η απόφαση υπερψήφισης) και ΚΚΕ, αφού το ΣΤΕ απόρριψε ΟΜΟΦΩΝΑ και παταγωδώς τις αιτήσεις τους τώρα σε μια έκρηξη δημοκρατικότητας και ήθους ζητούν από τον Λαφαζάνη να καταργήσει τον Νόμο. Aπλά πράγματα.
Αφού κατηγόρησαν με οποιοδήποτε τρόπο, αφού συκοφάντησαν, αφού μίλησαν για παρανομίες και πραξικοπήματα, τώρα που έκατσαν στο παγωτό πέρασαν στο αποφασίζουμε και διατάζουμε. Το κακό όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι όμως πως αυτοί ούτε… αποφασίζουν, ούτε, πολύ περισσότερο, διατάζουν. Το πολύ πολύ μπορούν να κραυγάζουν. Δεν πειράζει. Εμαθαν κι αυτοί. Πως αυτή η ΑΕΚ στο τέλος επικρατεί.
Ετσι… επικράτησε και στο θέμα Τζιμπούρ. Και πέρυσι ο Αλγερινός φορ έφτασε μια ανάσα από την επιστροφή αλλά στο τελικό ραντεβού δεν βρέθηκε η χρυσή τομή στη χρονική διάρκεια του συμβολαίου. Η ΑΕΚ δεν συζητούσε για συμβόλαιο κλειστό για πάνω από ένα χρόνο. Ηθελε και τρία και τέσσερα χρόνια αρκεί να έχει κάθε χρόνο το δικαίωμα οψιόν η ίδια.
Ο Τζιμπούρ δεν δέχτηκε, πήγε στον ΑΠΟΕΛ, έπαιξε λίγο Τσάμπιονς Λιγκ και στο τέλος πήρε πρωτάθλημα με σουπερ απόδοση στον Β γύρο όταν είχε φύγει ο Δώνης. Εγινε ίνδαλμα, ο ΑΠΟΕΛ τον ήθελε αλλά αυτός όπως είχε πει και όπως φάνηκε τελικά ήθελε να γυρίσει στην ΑΕΚ. Κι έτσι δέχτηκε τον όρο. Το 1+1 δηλαδή. Βέβαια αν η ΑΕΚ πάρει πρωτάθλημα ανανεώνεται αυτόματα το συμβόλαιο αλλά ας το πάρουμε και τους ανανεώνουμε όλους αυτόματα.
Στο οικονομικό δεν υπήρχε πρόβλημα, ούτε πέρυσι ούτε φέτος. Δεν χωράει αμφιβολία πως οικονομικά η ΑΕΚ έκανε επιτυχία. Πήρε ένα σέντερ φορ εγνωσμένης αξίας με χρήματα που δεν θα πλησίαζε καν επιθετικό παρόμοιας κλάσης. Ομως πήρε μαζί με τον παίκτη και τον… άνθρωπο Τζιμπούρ. Ενα παιδί που οι φίλοι του ορκίζονται πως είναι ψυχούλα αλλά η αλήθεια είναι πως παντού όπου έπαιξε εκτός από παικταράς ήταν και σημείο αναφοράς στους τσαμπουκάδες. Με προπονητές, με γυμναστές, με συμπαίκτες, με διοικήσεις.
Σε όλες τις ομάδες του υπάρχει μια τέτοια ιστορία. Και στον Ολυμπιακό που δεν μπορείς να αμφισβητήσεις ότι είχε ισχυρή διοίκηση, παρεμπιπτόντως αναπάντητο παραμένει το ερώτημα αν θα παίξει φέτος Ευρώπη, τελείωσε τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ όμως από τον Μάρτιο ο Μίτσελ είχε ζητήσει να φύγει και μετά από πολλές περιπλανήσεις πουλήθηκε για ένα ποσό της πλάκας, σε σχέση με την τότε αξία του, στη Νότιγχαμ από όπου επίσης έφυγε άρον άρον. Με λίγα λόγια και σε σοβαρές ομάδες ο Τζιμπούρ είχε και τις κακές του στιγμές. Λαχείο αγοράζεις και το ξέρεις. Τουλάχιστον η ΑΕΚ το αγόρασε στην καλύτερη δυνατή τιμή και με τους καλύτερους όρους προφύλαξης της.
Είναι μια προσωπική υπόθεση του Μελισσανίδη που τη χειρίστηκε αυτά τα δύο χρόνια για να πετύχει να το κάνει όπως ήθελε και επίσης είναι ένας παίκτης που με τον Δέλλα είχε καλή σχέση και ο προπονητής έχει πει το ΟΚ από… πέρυσι. Αν κάτσει θα είναι σούπερ. Ο Τζιμπούρ του 2011 είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος φορ στην Ελλάδα και συγκρίνεται μόνο με τον Μπεργκ του 2013. Προχωράμε. Και ο Θεός μαζί μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου